Bezprawność wyłącza rzetelna krytyka. Na przykład stwierdzenie „Procedura reklamacyjna trwała ponad rok i do dziś nie dostałem odszkodowania. Nie polecam.” nie będzie mogło być uznane za naruszenie dóbr osobistych. Natomiast wpis na forum dotyczący tej samej sytuacji o treści: „Złodzieje! Już od roku czekam na odszkodowanie i nie chcą wypłacić!! Okradli mnie z mojego odszkodowania!!” nie może być uznany za konstruktywną krytykę.

Oprócz prawdziwości twierdzeń muszą być one podane w odpowiedniej formie. Wskazany powyżej przykład odszkodowań również ilustruje tą przesłankę. Ponadto satyryczna forma utworu również może wykluczać odpowiedzialność. W tym przypadku znaczenie będzie miała otoczka towarzysząca utworowi. Samo stwierdzenie, że ma on żartobliwy czy ironiczny charakter nie wyklucza odpowiedzialności odszkodowawczej, jeżeli de facto ma on na celu obrażenie czy poniżenie osoby w nim opisywanej.

W przypadku stwierdzenia przez sąd, że doszło do naruszenia dóbr osobistych ma on możliwość zasądzenia różnych środków mających zadośćuczynić ofierze naruszeń. Co i w jakiej formie zostanie zasądzone zależy od żądania pokrzywdzonego. Sąd może je uznać w całości lub części, ale nie może orzec ponad to czego powód domaga się w pozwie. Na przykład jeżeli żądamy 20000 tysięcy złotych odszkodowania, sąd nawet jeżeli uzna, że nasza straty wyniosły więcej nie może przyznać wyższego odszkodowania niż ta kwota, o którą wnosiliśmy. Jednocześnie również sam może uznać, że takie odszkodowanie jest za wysokie i przyznać kwotę odpowiednio niższą.

Wśród środków, których może żądać powód są: zaniechanie działania naruszającego dobra osobiste, dokonania czynności przez naruszyciela potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia, zadośćuczynienie pieniężne i zapłata wskazanej sumy pieniężnej na określony cel społeczny. W pierwszym wypadku może to być na przykład żądanie usunięcia określonego wpisu z forum lub tekstu ze strony internetowej. Dotyczy to również treści ogólnodostępnych jak i zawartych na zamkniętych forach lub archiwach, o ile dostęp do nich jest możliwy dla osób inny niż twórca.

W drugim przypadku może to być na przykład nakaz opublikowania przeprosin w wybranej przez nas formie i miejscu. Treść przeprosin powinna być zawarta w pozwie i podlega ocenie przez sąd. Jeżeli nie zażądamy oświadczenia o określonej treści dowolność w tej kwestii pozostawiona jest naruszycielowi. Miejsce przeprosin powinno być związane z miejscem dokonana naruszenia. Ma to szczególne znaczenie ze względu na koszty publikacji komunikatów w środkach masowego przekazu. Przykładem, który warto przywołać w tym kontekście jest spór Grupy Operacyjnej z Dodą. Zespół w jednej z piosenek nazwał ją „blacharą”. Sąd I instancji nakazał zamieszczenie przeprosin w formie baneru na głównej stronie Onetu, który miał się wyświetlać przez 7 dni. Rynkowa wartość takiego ogłoszenia wynosiła kilka milionów złotych i znacznie przekraczała wysokość żądanego przez piosenkarkę odszkodowania.